Πάντα μου άρεσε να μοιράζομαι με τους φίλους όνειρα, ιδέες, χαρές. Πιστεύω πως όταν υπάρχει η δυνατότητα όλα αυτά να τα μοιράζεσαι με αγνώστους…είναι συναρπαστικό. Με αυτό το σκεπτικό έφτιαξα το ιστολόγιο μου. Και θα ξεκινήσω με ένα μικρό ποίημα.
ΨΥΧΗ
*
Πήρα στα χέρια μου τον κόσμο
Κι αφέθηκα λεύτερη να μπερδευτώ
Με τ’ αστέρια του ουρανού
Κράτησα τα ρόδα στην αγκαλιά μου
Και κοίταξα μακριά
Πέρα απ’ εκεί που μπορώ να δω
Κοίταξα με τα μάτια της ψυχής μου τους άλλους
Και τότε κατάλαβα πως απ’ τα χείλη μου
Λέξεις δεν μπορούσαν να βγουν και λόγια να ειπωθούν
Ήταν η καρδιά που μίλαγε
Και τα μάτια μου δάκρυσαν.
__________
Είμαι η Καίτη Λιανού - Ιωαννίδου. Γεννήθηκα στην Αθήνα. Είμαι παντρεμένη κι έχω μια κόρη. Ζω μόνιμα στο Γαλάτσι. Σπούδασα μουσική. Είμαι υψίφωνος και κατέχω δίπλωμα Μονωδίας και Μελοδράματος με τον βαθμό Άριστα Πρώτο βραβείο Αργυρό μετάλλιο, επίσης κατέχω πτυχίο Ωδικής. Από το 2005 άρχισα να ασχολούμαι με την λογοτεχνία. Έχω γράψει μυθιστορήματα, μια ποιητική συλλογή και διηγήματα. Τον ελεύθερο χρόνο μου ασχολούμαι με την ζωγραφική. Πιστεύω πως μέσα μας κρύβουμε έναν κόσμο που δεν τον γνωρίζουμε, η κάθε μορφή τέχνης μας βοηθά να τον ανακαλύψουμε, και μέσα απ' αυτήν να εκφράσουμε τα πιστεύω μας. Είμαι μέλος λογοτεχνικών συλλόγων και πολιτιστικών φορέων.
Λίγα λόγια για το βιβλίο μου:
Λίγα λόγια για το βιβλίο μου:
“ Η άλλη πλευρά του Παραδείσου ”.
Ένα ταξίδι στους φωτεινούς διαδρόμους του σκοτεινού Σύμπαντος Κόσμου, το παρελθόν που δεν σβήνει και η ζωή μέσα στο όνειρο μιας νύχτας συνθέτουν αυτό το αλληγορικό μυθιστόρημα. Η ηρωίδα μου θα συναντήσει τους αγαπημένους της και θα ζήσει μαζί τους την μαγεία ενός άλλου κόσμου, πέρα από την Γη. Διασκευάστηκε από εμένα σε θεατρικό.
Το εξώφυλλο είναι έργο δικό μου. ( Πίνακας λάδι σε καμβά 70Χ60 εκ.).
Οι φωτογραφίες είναι από την παρουσίαση του βιβλίου μου. Δημαρχείο Γαλατσίου. Αίθουσα Θάνος Κωτσόπουλος.
Κριτική του Αρχιμανδρίτη Ιγνάτιου Χατζηνικολάου
.
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ
ΕΚΛΕΚΤΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΚΑΙΤΗΣ ΛΙΑΝΟΥ - ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ
Η άλλη πλευρά του
παραδείσου (μυθιστόρημα)
Αρχιμανδρίτης Ιγνατ.
Χατζηνικολάου | 12.05.2010
Γράφει ο αρχιμανδρίτης ΙΓΝΑΤΙΟΣ Θ. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
Πεπροικισμένη με συναισθήματα και ευαισθησία. Με βάθος και πλούσιο ψυχισμό, η ευγενική μας ψυχογράφος και ταλαντούχος του πεζού και έμμετρου λόγου κ. Καίτη Λιανού – Ιωαννίδου, εξέδωσε ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα «Η άλλη πλευρά του παραδείσου», που έχω την χαρά να κοσμεί την βιβλιοθήκη μου αφού πρώτα το εμελέτησα. Αφού πρώτα με συνεπήρε.
Πρόκειται για ένα μετάρσιο λόγο. Για μια βυθομέτρηση της ανθρώπινης ψυχής, όχι εξωπραγματικό, ούτε με μια στείρα μεταρσίωση. Ζω δεν σημαίνει υπάρχω. Ζω σημαίνει συνυπάρχω. Και συνυπάρχω δεν σημαίνει απλώς συν-ζώ με τους συν-ανθρώπους μου, πορευόμενος στην στράτα της ζωής. Αυτό και μόνο θα σήμαινε αγέλη νοητών όντων. Το ζω ολοκληρώνεται όταν ζω και μ’ εκείνους που έφυγαν από αυτόν τον κόσμον. Τους βλέπω, τους λογίζομαι φωτογραφημένους στην καρδιά μου, στην αιώνια μνήμη μου και στα κάδρα. Όνειρα και αλήθειες. Πραγματικότητες. Ελπίδες. Ζώσες φαντασιώσεις ζυμωμένες με ουσία. Πτώσεις, μεταπτώσεις, μα πάντα άνθρωπος, ο αληθινά χαριτωμένος άνθρωπος: «Ως χαρίεν έστ’ άνθρωπος, όταν άνθρωπος η» (Μένανδρος). Και ο Σοφοκλής να συλλογιέται: «πολλά τα δεινά κ’ ουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλλει». Δηλαδή πολλά είναι τα θαυμαστά, τίποτε όμως δεν είναι θαμαστότερον από τον άνθρωπον.
Και ο Δαβίδ να θαυμάζει και να διερωτάται «τι εστί άνθρωπος, ότι μιμνήσκη (ο Θεός) αυτού; ή υιός ανθρώπου ότι επισκέπτη αυτόν; Ηλάττωσας αυτόν βραχύτι παρ’ αγγέλους, δόξη και τιμή εστεφάνωσας αυτόν…» (Ψαλμ. 8, 5-7). Κάτι που θα επαναλάβει ο απόστολος Παύλος (Εβρ. 2, 6-8).
Ναι, αυτός ο άνθρωπος που αγάπησε και συμπορεύτηκε η αγαπητή μας συγγραφέας κ. Καίτη Λιανού – Ιωαννίδου. Άνθρωπος συνετός, μετρημένος με λαμπρές σπουδές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Με μουσικό ταλέντο αριστούχος, υψίφωνος και γλυκύλαλος, αλλά και με εξαιρετικό ζωγραφικό και αγιογραφικό ταλέντο. Με το καλαίσθητο, καλογραμμένο και γλαφυρό βιβλίο της, απαύγασμα της ψυχής της, με πλούσιο το αλληγορικό στοιχείο, μας καλεί και μας βοηθά με τον καλύτερο τρόπο να κάνομε την κατάδυση στον εαυτόν μας, όπως θα έλεγε ο Γκαίτε, με μια βυθομέτρηση όχι εξωπραγματική, όχι πεσιμιστική ούτε φυσικά και αιθεροβάμονα.
Μέσα από το παραμύθι, αυτό που τόσους και τόσους δίδαξε, παραμύθησε, εμόρφωσε και στήριξε, μας κάνει πραγματικούς, προσγειωμένους. Μπορεί μέσα από την φαντασία να ξετυλίγεται ένας άλλος κόσμος, ο οποίος ωστόσο δεν είναι παρά ο εαυτός μας, ο νοητός παράδεισος που φιλοξενεί εμάς και ό,τι αγαπήσαμε, όσο μακρινό κι αν είναι.
Μέσα απ’ αυτά τα παραμύθια, ξεχωριστά της γιαγιάς, σπουδάσαμε στην ζωή. Μια φανταστική διήγησις θαυμασίων γεγονότων, όπως διαβάζομε στο Επίτομον Λεξικόν Πάπυρος - Λαρούς. Ζεις το παραμύθι, τα πρόσωπα και τα συμβάντα τόσο ζωντανά, τόσο παραστατικά, τόσο φυσικά που σε συναρπάζουν και νομίζεις ότι είσαι ο ίδιος μ’ αυτά. Τέρπεσαι, διδάσκεσαι, ποτέ όμως δεν πανικοβάλλεσαι, αλλά και ούτε πλανάσαι και εξαπατάσαι όπως κάνουν πολλοί, προπαντός κοσμικοί κι άρχοντες που μας παραμυθιάζουν με τα «παραμύθια της Χαλιμάς» που νομίζουν ότι έτσι μας υπνωτίζουν.
Τα αληθινά, διδακτικά, ενδοσκοπικά και αφυπνιστικά, όπως αυτό της κ. Καίτης Λιανού – Ιωαννίδου, είναι τίμια, ζωντανά, ανθρώπινα και διανθρώπινα, τα οποία δεν μας κοιμίζουν ούτε μας αφιονίζουν, αλλά μας εγείρουν, μας κάνουν σωστούς και ακέραιους ανθρώπους, πάνοπλους να αντικρύσουμε ρεαλιστικά και αγαπητικά την ζωή, να την δούμε με όλη την μαγεία της χωρίς θολούρες και παρωπίδες.
Η κ. Καίτη Λιανού – Ιωαννίδου πρέπει να υπερηφανεύεται για το καθάριο και γόνιμο μυαλό της να συνεχίζει αρματωμένη με την αξιοσύνη της και την μεγάλη της προσφορά στο περιβόλι το αλάνθαστο του λόγου και της τέχνης. Από καρδιάς την συγχαίρουμε και ανεπιφύλακτα συνιστούμε το εξαίρετο και πάμπλουτο βιβλίο της.
*Θεολόγος - τ. Λυκειάρχης
- Ακαδημαϊκός
Καλή αρχή και καλή επιτυχία !!! Νίκος.
ΑπάντησηΔιαγραφή