ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Τρίτη 3 Δεκεμβρίου

 48ο Φεστιβάλ Βιβλίου

Ζάππειο 2019

48ο Φεστιβάλ βιβλίου στο Ζάππειο

Άρωμα σε μελανοδοχείο

Με τον εκδότη μου Κωνσταντίνο Αγγελάκη στο Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο.

Περίπτερο εκδόσεις Αγγελάκης

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΧΑΝΙΑ 2019
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΚΥΒΟΣ

Με την Κική Στρατινάκη 

ιδιοκτήτρια του βιβλιοπωλείου Κύβος 

Η ημέρα της παρουσίασης

Με τον Θοδωρή που μας κράτησε συντροφιά με την κιθάρα του.

***


ΧΑΡΤΟΡΑΜΑ 

27 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019

Beauty Days with a book: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΑΙΤΗ ΛΙΑΝΟΥ -ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ...

Beauty Days with a book: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΑΙΤΗ ΛΙΑΝΟΥ -ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ...: Καλημέρα σας,σήμερα στο  BEAUTY DAYS WITH A BOOK   φιλοξενούμε τη συγγραφέα του  βιβλίου    «  ΑΡΩΜΑ ΣΕ ΜΕΛΑΝΟΔΟΧΕΙΟ  »   ,  την κύρια...

ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

10-11-12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019

koukidaki: Η Καίτη Λιανού-Ιωαννίδου και το Άρωμα σε μελανοδοχείο

koukidaki: Η Καίτη Λιανού-Ιωαννίδου και το Άρωμα σε μελανοδοχείο: Books, Literature, Art, Theatre, Λογοτεχνία, Τέχνη, Πολιτισμός, Θέατρο, Εικαστικά

                                                               ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΤΖΕΝΗ ΚΟΥΚΙΔΟΥ

1.      Πώς εμπνευστήκατε αυτό το μυθιστόρημα;

Αρχικά θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δίνετε να μιλήσω για μένα και το βιβλίο μου.

Οτιδήποτε έχει σχέση με το παρελθόν με εμπνέει είτε αφορά την ζωή κάποιων ή γεγονότα ή… ακόμα και αντικείμενα. Στο «Άρωμα σε μελανοδοχείο» συνέβη κάτι διαφορετικό. Όταν επισκέφθηκα ένα μικρό χωριό της Ευρυτανίας και αντίκρισα το χιονισμένο Βελούχι, τις χαράδρες, τα πανύψηλα έλατα τότε σκέφθηκα πως θα μπορούσα να γράψω μια ιστορία που να ξεκινάει από αυτό το όμορφο χωριό. Η ηρωίδα του βιβλίου μου, Νόρα Τραβοπούλου, που αργότερα το άλλαξε σε Ελεονόρα Τράβης γεννήθηκε σε αυτό το χωριό το 1943. Η ζωή της θα εξελιχθεί μέσα από γεγονότα που συνθλίβουν αξίες.

2.      Αν έπρεπε να το περιγράψετε με τρεις λέξεις ποιες θα ήταν αυτές.

Αλαζονεία. Συντριβή. Εξιλέωση.

3.      Πως προσεγγίσατε την ψυχολογία του ανθρώπου που χάνει την όρασή του;

Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου μου ο αναγνώστης μαθαίνει πως κάποτε σε μια προχωρημένη ηλικία η Ελεονόρα θα τυφλωθεί. Η Δύναμη που μπορεί να αποκτήσει ο άνθρωπος είναι πολύ μεγάλη. Θέλησα λοιπόν να βρω τρόπους ώστε ο τρόμος του σκότους να μην πανικοβάλλει την ηρωίδα. Ξεκίνησα λοιπόν με την βοήθεια του περιβάλλοντος της που είναι σαφώς πολύ μεγάλη. Η αγάπη είναι ένα δυνατό στοιχείο. Η δύναμη ψυχής είναι επίσης κάτι που αντλεί από τους γύρω της αλλά και η δική της στάση απέναντι στα περασμένα είναι κάτι που την λυτρώνει και την βοηθάει να ζει χωρίς ψευδαισθήσεις. Λίγο λίγο προσαρμόζεται σε αυτόν τον δύσκολο τρόπο ζωής και φτάνει σε σημείο που είναι σαν να βλέπει τα πάντα γύρω της,  ξεκάθαρα. Δεν φοβάται, δεν κρύβεται, δεν αφήνεται στην μοίρα της που είναι σκληρή.

4.      Τι θα θέλατε να κρατήσει ο αναγνώστης στο τέλος; Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θέλατε να δώσετε;

Ναι. Υπάρχει. Θα ήθελα να πω πως σε όλο το βιβλίο φαίνεται ξεκάθαρα ένας λάθος χειρισμός υλοποίησης προσδοκιών. Η κατάκτηση τους χρειάζεται δυνατή θέληση και υπομονή.

5.      Πώς θα χαρακτηρίζατε την ηρωίδα σας με μια φράση;

Η Ελεονόρα Τράβης είναι μια μυστηριώδης γυναίκα. Είναι αποφασισμένη να κερδίσει το όνειρό της με οποιοδήποτε τίμημα. Κάποτε θα γράψει στην φίλη της. «Είναι ένας πόλεμος με την ζωή και τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω μου και οφείλω στον εαυτόν μου, μόνο στον εαυτόν μου να βγω νικήτρια». Πιστεύω πως αυτή η μικρή πρόταση ανάμεσα στα εισαγωγικά είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς τον χαρακτήρα της ηρωίδας του βιβλίου.

6.      Πρόκειται για μια δυνατή προσωπικότητα ή για μια γυναίκα γεμάτη αδυναμίες;

Η Ελεονόρα αγαπήθηκε πολύ. Την λάτρεψαν. Πολλοί θα μπορούσαν να πιστέψουν πως είναι μια δυνατή προσωπικότητα και πως η γνωριμία τους μαζί της θα τους οδηγούσε στην αθανασία. Δεν ήταν όμως έτσι.  Η Ελεονόρα είναι μια γυναίκα με πολλές αδυναμίες και πολλά πάθη. Οδηγήθηκε σε λάθος αποφάσεις αρχικά γιατί θέλησε να ξεφύγει από την μιζέρια. Εκμεταλλεύτηκε και την εκμεταλλεύτηκαν. Το ήξερε πως το τίμημα θα ήταν βαρύ, αλλά ήταν τόσο ευάλωτη και τόσο αδύναμη με ένα παιδικό της όνειρο καρφωμένο μέσα στην ψυχή της που δεν μπορούσε αλλά και ούτε καν προσπαθούσε να βρει τρόπους να ξεφύγει από το πάθος που την κατείχε.

--------

Αναρτήθηκε στο #koukidaki

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

-Συνέντευξη στην κ. Μαίρη Λαρεντζάκη Γκιώνη-

Ερωτ.  1^η   Κα Καίτη Λιανού - Ιωαννίδου κυκλοφόρησε και παρουσιάστηκε το νέο σας βιβλίο με τίτλο « άρωμα σε μελανοδοχείο». Τι πραγματεύεται;

Κύρια Γκιώνη θα ήθελα πρώτα να σας ευχαριστήσω για την χαρά που μου δίνετε να μιλήσω για το βιβλίο μου.

Το « άρωμα σε μελανοδοχείο» είναι η πολυτάραχη η ζωή μιας γυναίκας, γεννήθηκε σε ένα χωριό της Ευρυτανίας μέσα στον πόλεμο. Παιδί αγνώστου πατρός θα μεγαλώσει κοντά σε μια μάνα φτωχιά, αγράμματη και μισότρελη. Όνειρό της να φύγει κάποτε από την μιζέρια, να γνωρίσει τα φώτα της δημοσιότητας. Οι μεγάλες αξίες της ζωής όπως… οικογένεια, θρησκεία, αγάπη, φιλία θα πάψουν να υπάρχουν όταν νοιώσει πως μπορεί να κτίσει την ζωή της καταπατώντας τες. Η ηρωίδα του βιβλίου λίγο λίγο καθώς γνωρίζει την άλλη πλευρά της ζωής θα αρχίσει να διακατέχεται από ένα πάθος για  κατάκτηση και θα ζήσει μέσα στο ψέμα δραπετεύοντας από τον ίδιο της τον εαυτό.

Ερωτ. 2^η  Πώς γεννιούνται οι ήρωές σας;

Αρχικά γεννιέται μια ιδέα. Να γράψω μια ιστορία. Το έναυσμα πολυποίκιλο. Μπορεί να είναι μια πρόταση που άκουσα ή να είδα κάτι ή και κάτι από την ζωή μου. Από εκεί και πέρα γεννιούνται τα πρόσωπα που θα αποτελέσουν την συγκεκριμένη ιστορία. Ψάχνω λοιπόν να βρω τους ήρωες, τα δευτερεύοντα, τα τρίτα πρόσωπα ανάλογα με το εκάστοτε θέμα.

Ερωτ. 3^η Ποιοι είναι οι τίτλοι των βιβλίων σας;

« Η άλλη πλευρά του παραδείσου» «Ελλάδα σ’ αγαπώ-Παράδοση και αναμνήσεις» «Χρυσές σελίδες» «Κοριός στο μαξιλάρι του προέδρου» «Συνάντηση με το παρελθόν» «Λίγο πριν ξημερώσει» «Άρωμα σε μελανοδοχείο».

Ερωτ. 4^η Είστε ευχαριστημένη από την ανταπόκριση του κόσμου στα έργα σας;

Απαιτήσεις δεν είχα ποτέ για τίποτε. Η ζωή μου υπήρξε απλή και είναι απλή. Η αγάπη του κόσμου με συγκινεί ιδιαίτερα κι ένα ευχαριστώ γι’ αυτό που εισπράττω όλα αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι με το μυθιστόρημα είναι πραγματικά λίγο, βγαίνει όμως αληθινό μέσα απ’ την ψυχή μου και γίνεται τεράστιο. 

Ερωτ. 5^η Κυρία Λιανού αποσπάσατε γι’ αυτό το βιβλίο εξαιρετικές κριτικές. Ποια τα συναισθήματα σας;

Το «άρωμα σε μελανοδοχείο» είναι ένα βιβλίο που πραγματικά πιστεύω πως θα το αγαπήσει ο κόσμος τουλάχιστον αυτό δείχνει από τις πρώτες μέρες της κυκλοφορίας του. Η τραγική ζωή μιας γυναίκας που απέκτησε ένα παιδί νόθο και η ιστορία αυτού του παιδιού με τις συγκλονιστικές αποφάσεις που παίρνει μεγαλώνοντας είναι δυο θέματα που συγκινούν αλλά και προβληματίζουν την κοινή γνώμη. Πραγματικά οι κριτικές ήταν εξαιρετικές κι εμένα μου έδωσαν τα φτερά να συνεχίζω με δύναμη και  αποφασιστικότητα.

Ερωτ. 6^η Ως συγγραφέας σας ενδιαφέρει να δείτε να ζωντανεύει κάποιο βιβλίο σας στο θέατρο ή το σινεμά;

Δεν πιστεύω πως υπάρχει συγγραφέας που δεν θα ήθελε να δει το βιβλίο του να γίνεται έργο, να ζωντανεύει, όπως λέτε. Ξέρω όμως πολύ καλά τις δυσκολίες κι έτσι δεν τολμώ ούτε καν να το ονειρευτώ. Από παιδί είχα μάθει να απλώνω τα πόδια μου μέχρι εκεί που φτάνουν, όπως έμαθα και να μην κάνω όνειρα για κάτι που είναι άπιαστο.

Ερωτ. 7^η Οι χαρακτήρες που επιλέγετε είναι ιδιαίτεροι. Τι σας ελκύει σε αυτούς και τι μηνύματα στέλνετε μέσο αυτών στους αναγνώστες;

Μου αρέσει το βιβλίο να έχει ένταση και δράση, να έχει ανατροπές. Ο αναγνώστης διαβάζοντας το να νοιώσει από την αρχή πως έχει να κάνει με μια ιστορία δυνατή, που θα τον καθηλώσει. Οι χαρακτήρες των ηρώων και όλων που παρουσιάζονται πρέπει να είναι ανάλογοι με την δράση. Με ελκύει κάθε ένας που έχει αυτό το ιδιαίτερο για να ελκύσει και τον αναγνώστη.

Όμως τι μπορεί να είναι αυτό το ιδιαίτερο;

Είναι κάτι που δεν το συναντάμε εύκολα. Κατά τη γνώμη μου είναι το βάθος της ψυχής, το πόσο μπορεί ο συγγραφέας να βγάλει προς τα έξω τα συναισθήματα όλων που αποτελούν την ιστορία. Πιστεύω πως μόνο τότε ο αναγνώστης μπορεί να λάβει μηνύματα για την ζωή, την κοινωνία, να κρίνει από μόνος του και να βγάλει και τα δικά του συμπεράσματα.

Ερωτ. 8^η Φαντασία κι έρευνα πόσο σημαντική είναι;

Όλα δημιουργούνται πρώτα στην φαντασία μας. Η φαντασία λοιπόν είναι κάτι ψεύτικο, η έρευνα όμως αποτελεί μια πραγματικότητα. Και μια και μιλάμε για το βιβλίο μου φαντάστηκα μια ιστορία, για το μέρος όμως που μεγάλωσε η ηρωίδα μου, όπως και για θέματα που αφορούσαν άλλες εποχές, τρόπο ζωής κ.λ.π. θα έπρεπε να κάνω κάποια έρευνα. Έτσι λοιπόν για παράδειγμα μια και αναφέρομαι στο Αγρίνιο στο μέρος που έζησε τα παιδικά της χρόνια έψαξα και βρήκα στοιχεία για τον τόπο αυτόν και όχι μόνο.  

Ερωτ. 9^η Που και πότε γράφετε;

Γράφω στο γραφείο μου, στον υπολογιστή και πάντα βράδυ. Η νύχτα για μένα είναι πολύ καλός σύμβουλος. Ησυχία, δεν ακούω τίποτε, μάλλον ακούω… την μουσική μου. Κυρία Γκιώνη εκείνη την ώρα της ησυχίας, της απελευθέρωσης του μυαλού μου από προβληματισμούς, εδώ θα κάνω μια παρένθεση (μόνο άμα απελευθερωθείς από οτιδήποτε άλλο μπορείς να γράψεις). Δημιουργώ έναν χώρο δικό μου, που δεν μπορεί κανείς να τον πειράξει. Δεν ζω με τους ήρωές μου την ζωή τους, είμαι ο ήρωας, είμαι ο κομπάρσος είμαι ο οποιοσδήποτε. Και πιστεύω πως αυτό είναι η μαγεία της συγγραφής. 

Ερωτ. 10^η κάποιος συγγραφέας είπε: Δεν γράφουμε, σβήνουμε τον πόνο μας με την γραφή. Συμφωνείτε με αυτή την άποψη;

Ναι. Έτσι είναι. Πιστεύω πως το γράψιμο μας βοηθά να σβήσουμε τον πόνο, για μένα προσωρινά και πιστεύω πως βοηθά και τον αναγνώστη.

                                                                                 __________

Αναρτήθηκε στο galatsion.gr

Νέα ανατύπωση 23 Απριλίου 2019

                                           ΟΜΙΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

Η ομιλία στην παρουσίαση του βιβλίου μου (άρωμα σε μελανοδοχείο) του Κυριάκου Χατζημιχαηλίδη (σκηνοθέτη, παραγωγού, ιδρυτή της Εταιρίας Πολιτισμού t-short)

_____

Κάτω από την ιδιότητα μου, την κινηματογραφική, του σκηνοθέτη και του παραγωγού βγάζω πιο έξω δυο τρία πράγματα για το έργο της Καίτης και την κινηματογραφική του διάσταση.

            Η αναπαράσταση στο βιβλίο γίνεται με ένα πολύ διαφορετικό τρόπο και η αναπαράσταση στο σινεμά με ένα εντελώς διαφορετικό δικό του. Πολλοί έχουν την εντύπωση πως το σενάριο είναι μια απλή και εύκολη υπόθεση γιατί μοιάζει λιγάκι με το συγγραφικό κείμενο. Ενώ δεν είναι καθόλου έτσι. Το σενάριο είναι ένα εργαλείο. Δεν έχει γραφτεί για να διαβάζεται. Το σενάριο έχει γραφτεί μόνο για να υπηρετήσει την ταινία. Πρέπει να μεταφερθεί σε εικόνα και ήχο και γι’ αυτό απαιτεί συγκεκριμένους νόμους συγγραφής. Γράφουμε πάντα στον ενεστώτα, στο τρίτο πρόσωπο. Γράφουμε ό,τι βλέπουμε και ότι ακούμε και δεν χρησιμοποιούμε καλολογικά στοιχεία.

Πώς λοιπόν ένα συγγραφικό έργο μπορεί να μετατραπεί σε σενάριο;

            Κατά τη γνώμη μου οι αρετές για ένα τέτοιο πέρασμα κρύβονται στις διαστάσεις που έχει το κάθε έργο, και το έργο της Καίτης πληροί αυτές τις προϋποθέσεις. Έχει τις κινηματογραφικές εκείνες δυνατότητες που ξεκινούν από την εικόνα και φτάνουν στον ήχο. Τα λόγια είναι μέσα από μία σειρά εργασιών που αφορούν την κινηματογραφική τέχνη. Για παράδειγμα σε όλα τα βιβλία της Καίτης οι τόποι, τα σημεία δράσης, που εκφράζονται έτσι στον κινηματογράφο είναι όλα ένα προς ένα κι έχουν την δική τους μαγική διάσταση, είτε είναι τόποι, είτε είναι γειτονιές, είτε είναι τα σπίτια, είτε είναι τα δωμάτια μέσα. Διαβάζοντας τα καταλαβαίνει κανείς ότι με την φαντασία του μπορεί να μπει και να τα μεταφέρει κοντά του. Η άλλη διάσταση είναι οι χρόνοι. Στα βιβλία της Καίτης έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ακολουθούν μια πορεία από τα πίσω προς τα εμπρός αλλά ταυτόχρονα σε πάνε σ’ ένα παρελθόν ή σε ένα παρόν που τηρούν μια διάσταση ονειρικού χρόνου. Οι σχέσεις όχι μόνο των πρωταγωνιστών αλλά όλων των ρόλων είναι σχέσεις μιας βαθιάς εσωτερικής σύγκρουσης κι αυτό είναι κάτι που το έχει ανάγκη το σινεμά γιατί… το σινεμά κατά τη γνώμη μου όταν στερείται εσωτερικών συγκρούσεων είναι απλώς μία διανόηση. Τα βιβλία της Καίτης χαρακτηρίζονται κυρίως από τις σχέσεις πολύ περισσότερο από τα άλλα χαρακτηριστικά. Ένα άλλο βασικό στοιχείο είναι η αίσθηση. Η αίσθηση που αποπνέουν τα έργα. Η αίσθηση η οποία είναι αναγκαία για να κινητοποιήσεις έναν σκηνοθέτη ή έναν παραγωγό να μπει στην διαδικασία, μια τεράστια διαδικασία που χρειάζεται και χρόνο και χρήμα. Όταν μια σελίδα είναι δύσκολο να γραφτεί σκεφθείτε πόσο δύσκολο είναι να γίνει ταινία. Πρέπει να κινητοποιηθούν εκατοντάδες διαδικασίες, εκατοντάδες άνθρωποι και χρήματα.

            Το έργο της Καίτης νομίζω ότι είναι κινηματογραφικό γιατί αυτό ξεκινά από την ίδια την Καίτη. Όσες φορές έχω μιλήσει μαζί της  κι όσες φορές επιχειρεί να μου πει κάτι είναι σαν να το βλέπω μπροστά μου. Έχει μια τέτοια επικοινωνιακή διάσταση που αυτό πιστεύω πως είναι το στοιχείο που περνάει μέσα στο έργο της, για να μας κάνει διαβάζοντας το να φτιάξουμε τις δικές μας εικόνες.

            Θέλω να σταθώ σε δύο σημεία. Διαβάζω.

«… Την ημέρα που έφυγε για την Αθήνα έκλαψα. Τον αποχαιρέτησα από την προηγουμένη. Περπάτησα στους δρόμους του Αγρινίου. Κάθισα σ’ ένα πεζούλι, στην πλατεία. Κοίταζα τους περαστικούς αλλά δεν τους έβλεπα . Η πλατεία έμοιαζε άδεια και τα σπίτια μαύρες σκιές…» Για μένα ως σκηνοθέτης αυτές οι τέσσερις γραμμές είναι πολύ σημαντικές για να μην μπορούν να αφαιρεθούν ή να διαμορφωθούν στην σεναριακή εκδοχή. Για φανταστείτε το Αγρίνιο με τους δρόμους του η ηρωίδα να περπατά, να πλησιάζει την πλατεία και να κάθεται σε ένα πεζούλι. Να κοιτάζει τους περαστικούς αλλά να μην τους βλέπει και αυτό είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για ένα σκηνοθέτη. Είναι εύκολο να περάσεις ωραίες εικόνες αλλά πολύ δύσκολο να περάσεις εικόνες που ενώ ο ήρωας τα κοιτάζει… δεν τα βλέπει. Αυτό είναι πάρα πάρα πολύ σπουδαία διάσταση  και τέτοιες υπάρχουν πολλές στο βιβλίο της Καίτης.

«… Στην κηδεία μέχρι και η θεία Ευανθία ήρθε. Έγειρα στον ώμο της κι έκλαψα. Θέλεις να μείνω μαζί σου ; με ρώτησε. Όχι θεία, θα τα καταφέρω. Χωρίσαμε έξω από την Πύλη του Κοιμητηρίου…». Αυτή η φράση «χωρίσαμε έξω από την Πύλη του κοιμητηρίου» είναι μια διάσταση κινηματογραφική, για έναν σκηνοθέτη, που μπορεί να επισφραγίσει τα προηγούμενα.

«… Μετά την κηδεία επέστρεψα στο σπίτι μόνη. Πρώτη φορά έβλεπα το σπίτι τόσο μικρό…» Είναι πρόκληση για έναν σκηνοθέτη να βάλλει στο πλάνο του έναν άνθρωπο μέσα στο σπίτι και να δώσει στον θεατή την αίσθηση ότι το σπίτι έχει μικρύνει.

Και φυσικά το φινάλε είναι ένα σημαντικό σημείο και στο βιβλίο και στο σινεμά διότι επισφραγίζει όλη την απόλαυση που μπορεί να αντλήσει κανείς αυτές τις ώρες βλέποντας ή διαβάζοντας.

____________

 

ΟΜΙΛΙΑ ΕΛΕΝΗΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗ

Η ομιλία στην παρουσίαση του βιβλίου μου «άρωμα σε μελανοδοχείο της δημοσιογράφου και Μέλους του Δ.Σ της Ελληνικής Λέσχης Βιβλίου Ελένης Βογιατζή.

________

Πολλές φορές θέλουμε να κοιτάξουμε ψηλά για τα σπουδαία. Πολλές φορές κοιτάμε μέσα μας για να βρούμε τα ωραία. Όλα αυτά αξίζουν μόνοι αν κάποτε τα βρούμε δίπλα μας. Ένα καλογραμμένο βιβλίο με πολλή έντονα συναισθήματα, δοσμένο με παραστατικό τρόπο. Βιβλίο που εύκολα μπορεί να βρει μια γυναίκα κομμάτια του εαυτού της.

Σύνθετη και πονεμένη ιστορία, με κοινωνικά μηνύματα που διαβάζεται με μεγάλο ενδιαφέρον (κι εδώ είναι το κλειδί ενός επιτυχημένου βιβλίου διαβάζοντας ο αναγνώστης να αγωνιά για το παρακάτω)δίνοντας έμφαση στις αξίες που θα καταπατήσει η ηρωίδα του βιβλίου προκειμένου να φτάσει στην κορυφή. Ο λόγος για την Ελεονόρα Τράβης ή Τραβοπούλου. Μια γυναίκα που έζησε όλη της την ζωή δραπετεύοντας από τον εαυτόν της. Φτωχά τα παιδικά της χρόνια, γεννημένη σε ένα μικρό χωριό της Ευρυτανίας κι αργότερα λίγο πιο έξω απ’ το Αγρίνιο. Χωρίς συγγενείς εκτός από την θεία της που θα παίξει σημαντικό ρόλο την ζωή της και στην εξέλιξη της. Αγνώστου πατρός με μια μητέρα μισότρελη όπως την αποκαλούσε, αλλά… διαβάζοντας το βιβλίο θα καταλάβετε πως μόνο τρελή δεν ήταν. – Παιδί εκτός γάμου , αλλά καρπός ενός έρωτα που δεν άνθισε ποτέ στα χρόνια της Γερμανικής κατοχής Αφ΄ενός μεν οι έρωτες που γεννήθηκαν στην θύελλα του πολέμου ήταν καταδικασμένοι από την κοινωνία στην «ΠΥΡΑ» αφ’ ετέρου δε είχε τραγική κατάληξη.

Κι εδώ γυρνάμε στην Ελεονόρα, στην παιδική της αγάπη για τον Νίκο. Αγάπη που έγινε σκιά να περιφέρεται σε όλη της την ζωή ανάμεσα στους ανθρώπους που την περιβάλουν.

Ης άρεσε η δημοσιότητα, αλλά την φοβόταν κιόλας. Άγγιξε την επιτυχία και την δόξα αλλά δεν τα απόλαυσε ποτέ. Η Ελεονόρα γνώρισε πολλούς άντρες που στάθηκαν στο πλευρό της κι ο καθ΄ ένας απ’ αυτούς είχε και κάτι να της δώσει. Μα γιαυτό και οι σχέσεις της μαζί τους. Δεν αγάπησε και δεν ερωτεύτηκε κανέναν. Ήταν υπεράνω κάθε ρομαντικής έλξης και σεξουαλικής επιθυμίας. Καταπάτησε , αγνόησε αξίες- την εντιμότητα και κυρίως την αγάπη. Το να μπορείς να αγαπάς είναι αξία, σεβασμός για την ζωή. Έζησε μέσα την θλιβερή πραγματικότητα, η οποία αντανακλάται στο μεταβαλλόμενο ηθικό τοπίο του κόσμου. «Εχθρικά διακείμενη στο καλό» αγάπησε περισσότερο την ηδονή από τον Θεό. Μια γυναίκα που υιοθέτησε υλιστικές αξίες ι επένδυσε στην δυστυχία. Φιλόδοξη πέραν του δέοντος. Μεγαλομανία. Επιδιώκει με κάθε τρόπο να κατακτήσει την δόξα. Στερεί τη χαρά της πατρότητας από τον σύντροφό της και μετέπειτα φίλο της γιατί παντρεύτηκε άλλον και για άλλον λόγο.

Μα στο τέλος αφού άφησε τους ανέμους να θερίσουν ην ψυχή της γυρίζει πίσω το «ρολόι» ή… νόμιζε πως το γύρισε, στην εφηβική της αγάπη, τον Νίκο.

Μπορεί να γυρίσει τον χρόνο πίσω και πάλι απ’ την αρχή; Μπορεί να ξεφύγει από την ένταση που έζησε όλα αυτά τα χρόνια;

Μπορεί να βάλει χαλαρά τελεία σε ένα κεφάλαιο που διήρκησε χρόνια χωρίς να λερώσει την ψυχή της το μελάνι;

_______

ΑΡΩΜΑ ΣΕ ΜΕΛΑΝΟΔΟΧΕΙΟ

Παρουσίαση βιβλίου "Άρωμα σε μελανοδοχείο"

Κφέ Αθηναίων Πολιτεία (Θησείο).

Πέμπτη 11 Απριλίου 2019