ΟΜΙΛΙΑ
ΕΛΕΝΗΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗ
Η ομιλία στην παρουσίαση
του βιβλίου μου «άρωμα σε μελανοδοχείο της δημοσιογράφου και Μέλους του Δ.Σ της
Ελληνικής Λέσχης Βιβλίου Ελένης Βογιατζή.
________
Πολλές φορές θέλουμε να
κοιτάξουμε ψηλά για τα σπουδαία. Πολλές φορές κοιτάμε μέσα μας για να βρούμε τα
ωραία. Όλα αυτά αξίζουν μόνοι αν κάποτε τα βρούμε δίπλα μας. Ένα καλογραμμένο
βιβλίο με πολλή έντονα συναισθήματα, δοσμένο με παραστατικό τρόπο. Βιβλίο που
εύκολα μπορεί να βρει μια γυναίκα κομμάτια του εαυτού της.
Σύνθετη και πονεμένη
ιστορία, με κοινωνικά μηνύματα που διαβάζεται με μεγάλο ενδιαφέρον (κι εδώ
είναι το κλειδί ενός επιτυχημένου βιβλίου διαβάζοντας ο αναγνώστης να αγωνιά
για το παρακάτω)δίνοντας έμφαση στις αξίες που θα καταπατήσει η ηρωίδα του
βιβλίου προκειμένου να φτάσει στην κορυφή. Ο λόγος για την Ελεονόρα Τράβης ή
Τραβοπούλου. Μια γυναίκα που έζησε όλη της την ζωή δραπετεύοντας από τον εαυτόν
της. Φτωχά τα παιδικά της χρόνια, γεννημένη σε ένα μικρό χωριό της Ευρυτανίας
κι αργότερα λίγο πιο έξω απ’ το Αγρίνιο. Χωρίς συγγενείς εκτός από την θεία της
που θα παίξει σημαντικό ρόλο την ζωή της και στην εξέλιξη της. Αγνώστου πατρός
με μια μητέρα μισότρελη όπως την αποκαλούσε, αλλά… διαβάζοντας το βιβλίο θα
καταλάβετε πως μόνο τρελή δεν ήταν. – Παιδί εκτός γάμου , αλλά καρπός ενός
έρωτα που δεν άνθισε ποτέ στα χρόνια της Γερμανικής κατοχής Αφ΄ενός μεν οι
έρωτες που γεννήθηκαν στην θύελλα του πολέμου ήταν καταδικασμένοι από την
κοινωνία στην «ΠΥΡΑ» αφ’ ετέρου δε είχε τραγική κατάληξη.
Κι εδώ γυρνάμε στην
Ελεονόρα, στην παιδική της αγάπη για τον Νίκο. Αγάπη που έγινε σκιά να
περιφέρεται σε όλη της την ζωή ανάμεσα στους ανθρώπους που την περιβάλουν.
Ης άρεσε η δημοσιότητα,
αλλά την φοβόταν κιόλας. Άγγιξε την επιτυχία και την δόξα αλλά δεν τα απόλαυσε
ποτέ. Η Ελεονόρα γνώρισε πολλούς άντρες που στάθηκαν στο πλευρό της κι ο καθ΄
ένας απ’ αυτούς είχε και κάτι να της δώσει. Μα γιαυτό και οι σχέσεις της μαζί
τους. Δεν αγάπησε και δεν ερωτεύτηκε κανέναν. Ήταν υπεράνω κάθε ρομαντικής
έλξης και σεξουαλικής επιθυμίας. Καταπάτησε , αγνόησε αξίες- την εντιμότητα και
κυρίως την αγάπη. Το να μπορείς να αγαπάς είναι αξία, σεβασμός για την ζωή.
Έζησε μέσα την θλιβερή πραγματικότητα, η οποία αντανακλάται στο μεταβαλλόμενο
ηθικό τοπίο του κόσμου. «Εχθρικά διακείμενη στο καλό» αγάπησε περισσότερο την
ηδονή από τον Θεό. Μια γυναίκα που υιοθέτησε υλιστικές αξίες ι επένδυσε στην
δυστυχία. Φιλόδοξη πέραν του δέοντος. Μεγαλομανία. Επιδιώκει με κάθε τρόπο να
κατακτήσει την δόξα. Στερεί τη χαρά της πατρότητας από τον σύντροφό της και
μετέπειτα φίλο της γιατί παντρεύτηκε άλλον και για άλλον λόγο.
Μα στο τέλος αφού άφησε
τους ανέμους να θερίσουν ην ψυχή της γυρίζει πίσω το «ρολόι» ή… νόμιζε πως το
γύρισε, στην εφηβική της αγάπη, τον Νίκο.
Μπορεί να γυρίσει τον
χρόνο πίσω και πάλι απ’ την αρχή; Μπορεί να ξεφύγει από την ένταση που έζησε
όλα αυτά τα χρόνια;
Μπορεί να βάλει χαλαρά
τελεία σε ένα κεφάλαιο που διήρκησε χρόνια χωρίς να λερώσει την ψυχή της το
μελάνι;
_______
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου