ΑΠΡΙΛΙΟΣ
-Σάσα τρέξε. Γρήγορα, φώναξε ο Δημητράκης και χτύπαγε τα πόδια του. Τρέξε να δεις στον κήπο ένα αποκεφαλισμένο τέρας.
Η Σάσα τρόμαξε τόσο πολύ που κατουρήθηκε πάνω της. Και ο Δημητράκης όλο φώναζε και την τράβαγε να πάει να το δει.
-Έλα, έλα....
-Δε θέλω να δω το τέρας. Μαμάαα...
-Ουου, χαζή. Πρωταπριλιά είναι. Σε γέλασα.
Η Σάσα έβαλε τα κλάματα και ώσπου να συνέλθει πέρασε ώρα. Ο δε Δημητράκης της έφαγε απ’ την μαμά του για να μάθει να μην κάνει τέτοια αστεία, κι έτρεξε στην αγκαλιά της Μαρίκας να βρει παρηγοριά, η Σάσα τον ακολούθησε. Και τα δυο της εγγόνια έμειναν πολύ ώρα πλάι της. Ο Δημητράκης απ΄ τη μια μεριά και η Σάσα απ’ την άλλη. Ούτε κοιτάζονταν. Του κόσμου τις προσπάθειες έκανε η Μαρίκα για να συμφιλιωθούν. Του κάκου όμως. Όλη η μέρα τους πέρασε έτσι.
*
Ήταν ένα μικρό απόσπσμα απ' το βιβλίο μου "Χρυσές σελίδες"
Copyright
© 2010 Καίτη Λιανού-Ιωαννίδου
“All
rights reserved”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου